– Biricik kızım Pınar’a –

Telefonum çaldı sanırım. Alo, kimsiniz?
Kızım mısın, canım mısın, Pınar mısın sen?
Ne dersin bitanem; kocaman, yaşlı bir çınar olsam ben,
Yücelerde kanat çırpmaktan yorulunca
gelip de dallarıma konar mısın sen?

Gün gelecek yalnız koyup bizi gideceksin elbet
– ki o ayrılık günlerinde seni çok özleyeceğim,
Seni çok arayacağım, hep seni anacağım ben!…-
Ya sen bitanem, bazen özleyip de beni anar mısın sen?

Ve bir gün “Elveda!” deyip bu dünyaya
Sönen bir mum gibi mesela,
Yahut kayan bir yıldız gibi çekip gidince ben;
Yüreğine ateş düşüp de benim için
Ağlar mısın, yanar mısın, kanar mısın sen?

Yusuf ERDEM