AKP’nin on üç yıllık iktidarı 2011 seçimiyle birlikte bir gerileme dönemine girmişti. Gerileme 2015 Haziran seçiminde hızlanarak görünür hale geldi. Öyle ki, toplumda AKP’nin bir daha tek başına iktidar olamayacağı, hatta bölünmeden yoluna devam edemeyeceği kanısı güçlendi. 2015 Haziran seçiminden beş ay sonra yenilenen seçimde bu beklentiyi altüst eden bir sonuç ortaya çıktı. AKP, Haziranda kaybettiği oranda bir oyu kazanarak yeniden tek başına hükümet kurma olanağını elde etti. Böylece AKP T.C. tarihinde dört kez üst üste seçimi kazanarak bir ilki de gerçekleştirdi. Bütün tahminleri altüst eden bu sonucun nasıl ortaya çıktığını anlayabilmek için 2015 Haziranı ile Kasımı arasında neler olup bittiğine bir göz atmak gerekiyor.…
“Bu dünyada bir nesneye Yanar içim, göynür [i] özüm Yiğit iken ölenlere Gök ekini biçmiş gibi.” Ne zaman vakitsiz bir ölümle, genç bir insanın ölümüyle yüz yüze gelsem yüreğime derin bir acı çöreklenir ve Yunus’un bu dörtlüğünü anımsarım. Henüz başağa durmamış taptaze, yemyeşil ekini tırpanla biçmek gibi… Suruç’ta biçilen taptaze filizler ise, bir değil, beş değil tam 31 gencecik fidan. Onlar için söylenecek en uygun dizeleri ise -bu dizelere bir ‘ki’ bağlacı eklemem hoş görülsün- Aziz Nesin’den almak istiyorum: “öyle bir ölsem öyle bir ölsem ki çocuklar size hiç ölüm kalmasa.” Ve en yürek kavuranı ise bir Kürt ananın sözleri: “ Keşke o bomba bizim…
Bu günlerde emperyalist burjuvazinin ve burjuva ideolojisinin gözde “kâhini” George Friedman’in “Gelecek 10 Yıl” adlı kitabını gözden geçiriyorum. Eserin 22. sayfasında çok açık sözlü müthiş bir itirafla karşılaştım. Paylaşmak istediğim bu itirafta, kadim Roma İmparatorluğu’ndan Britanya (İngiliz) İmparatorluğu’na ve günümüzün ABD’sine kadar emperyal taktiğin özünün hiç değişmediğini görüyoruz: Böl, parçala, birbirine düşür ve yönet! Friedman, söz konusu paragrafta şunu söylüyor: “Amerikan politikası kaçınılmaz olarak önümüzdeki on yıl boyunca Eski Roma ve yüz yıl öncesinin Britanya’sından öğrendiği dengeli, evrensel stratejiye dönmek zorunda. Bu eski kafalı emperyalistler sadece kaba güçle hüküm sürmediler. Bunun yerine hakîmiyetlerini korumak için bölge güçlerini birbirlerine düşürdüler ve onları da karşı koyabilecek başka…
ÜÇ BÜYÜK SANATÇI; ÜÇÜ DE DEVRİMCİ, ÜÇÜ DE KOMÜNİST : Nâzım HİKMET, Orhan KEMAL, Ahmet ARİF GERÇEKLİK; BİLİM ve SANAT Marks’ın çok sık andığım bir sözü vardır: “ Eğer görüntüyle gerçeklik tam olarak üst üste çakışsaydı ya da gerçek apaçık ortada olsaydı bilime ne gerek vardı.” Demek ki gerçekliğe ulaşmak için görünenin ötesine geçmek, asıl gerçeği yakalamak için derinliklerdeki bağlantılara ve değişime yön veren dinamiklere erişmek gerekiyor. Bilimsel yöntem ve emekle bu gerçekliği ortaya çıkarıp açıklayıp dupduru bilince çıkarmak olanaklıdır. Görünenin ötesine geçip insanî ve toplumsal gerçekliğe erişebilmenin bir başka yolu da sanatsal yaratıcılıktır. Üstün yetenekli sanatçılar; yaratıcı gücü ve derin sanatçı sezgileriyle bir başka…
“Geçmişle ancak, yaşananların sebepleri ortadan kalktığı zaman hesaplaşmış olacağız.” – Adorno – Bundan tam 31 yıl önce, 12 Eylül 1980 günü ordunun tepesindeki beş general bir darbeyle “emir komuta zinciri içinde” iktidara el koydu. Bu müdahale ile Süleyman Demirel’in Başbakan’ı olduğu hükümet görevden alındı, Türkiye Büyük Millet Meclisi lağvedildi, 1970 sonrasında değiştirilen 1961 Anayasası tamamen rafa kaldırıldı; işçi sınıfının, emekten yana tüm güçlerin ekonomik ve siyasal örgütlenmeleri kapatılıp dağıtıldı, yöneticileri de tasfiye edildi. Başta DİSK ve ona bağlı sendikalar olmak üzere birçok sendika kapatıldı ve yöneticileri tu tuklandı. Öncü devrimci işçiler fabrikalardan atıldı. İşçi sınıfı ve emekten yana on binlerce komünist, devrimci demokrat, sosyalist kişi ve örgüt yöneticileri cezaevlerine dolduruldu ve tamamına yakını işkencelerden…
Eflatun, diyaloglarından birinde Mitologya’dan aldığı şöyle bir efsaneyi aktarır: Çok eskiden insan soyu, kadın ile erkek biçiminde iki farklı değil, bir bütün, tek bir varlıkmış. Ve o çağlarda düz ve köşeli şekil ve varlıklardan nefret edilirmiş; en güzel, en gözde, en beğenilen biçim, yuvarlak hatlı varlıklarmış. O çağın insanı da bütün bir elma, bir portakal gibi yuvarlak varlıklarmış ve yuvarlanarak hareket ederlermiş. İnsanlar, her ne yapmışlarsa bir seferinde Olimpos’un ölümsüz tanılarını çok kızdırmışlar. Baba Tanrı Zeus da o müthiş öfkesiyle insanı tam ortasından kadın ve erkek diye iki ayrı parçaya bölmüş. Efsaneye göre, işte bu yüzden tek başına kendini eksik ve çok güçsüz hisseden kadın…
Bugün 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü… Örgütlü emekçi kadınlar başta olmak üzere tüm dünya kadınları bu günü kutluyor, 150 yıllık mücadele geleneklerini tazeliyorlar; dünyanın her yerinde alanları doldurup sorunlarını anlatıyor, taleplerini haykırıyorlar. Peki 8 Martın tarihsel arka planı nedir? Bunu acılı ve bir o kadar da şanlı geleneği, hiç unutmamalı ve unutturmamalıyız. Bundan tam 152 yıl önce, yani 8 Mart 1857’de Amerika’nın New York kentinde dayanılmaz çalışma koşullarının düzeltilmesi için çoğu kadın 40.000 tekstil işçisi greve başladı. Bir tekstil fabrikasında direnen işçilerden çoğu kadın tam 129 işçi, içerde çıkan yangında diri diri kavrularak can verdi. Çünkü polis fabrika çıkış kapılarını kilitlemiş ve ayrıca dışarıya…
Türkiye komünistleri, devrimci-demokratları, emekçi halklarımız; hep genç kalan ve hep genç kalacak olan ölümsüz devrimcilerini her yıl olduğu gibi 2012 Mayıs’ında da anacaklar. Denizler, İbrahimler, Sinanlar ve onların silah arkadaşları hem 1 Mayıs alanlarında, hem mezarları başında, hem anma toplantılarında hem de kitlesel yürüyüşlerde anılacaklar, tümünün de devrimci anıları yad edilecek. Ve bu yıl daha büyük bir kitlesellik ve daha büyük canlıkla anacağız yoldaşlarımızı; bu anmalarda bu yıl önceki yıllara göre genç kuşaktan devrimcilerin çok büyük bir kitlesellik ve coşkuyla yer aldıklarını göreceğiz. Bu anma toplantılarında, daha sonra yapılacak bütün soğukkanlı değerlendirmelerimizde ve tüm devrimci faaliyetlerimizde bizce mutlaka bilince çıkarılması, üzerlerine titrenmesi ve kıskançlıkla sahip…
( SÖZ VE EYLEM dergisinin 9. (Şubat 2012) sayasında yayımylanan bir yazımı ilgi ve eleştirilerinize saygıyla sunuyorum.-Yusuf Erdem- ) Bir devrimci akademisyen dostumla söyleşirken söz dönüp dolaştı, günümüzün devrimci kişilik tiplerine geldi. Zihin açan, ezber bozan şeyler konuştuğumuzu anımsıyorum. O söyleşiden sonra günümüz devrimci kişilikleri üzerinde daha çok düşünmeye, daha dikkatli gözlemlerde bulunmaya başladım. Vardığım sonuçları bir yoldaşa aktarmak istedim; ilgiyle dinledi ve bunları mutlaka yazmam ve devrimci kamuoyuyla paylaşmam gerektiğini söyledi Günümüz devrimci tiplerini üç bölümde ele aldığım aşağıdaki özet yazı böyle doğdu: Günümüzün devrimci kişiliklerini üç bölümde ele alabiliriz: a) Mümin-Ortodoks devrimci tipi: Bütün yüreğiyle, bütün duygularıyla devrime inanmıştır. Kendini bütün gücüyle devrime,…