Selahattin Demirtaş serbest bırakılsın!

                                                                              Yusuf ERDEM

Change.org <[email protected]>; yukardaki imza kampanyasına katıldıktan sonra, yazdığım birkaç satırlık yoruma ilişkin bana “Yusuf, insanlar senin yorumunu beğeniyor.” İletisini gönderdi. Bu kısa yorumu siz dostlarımla da paylaşmak istedim:

“Düşüncelerle baş edemeyenler, düşünenlere saldırlar.” diyor Paul Valery. Ne var ki zalimler, tarihin hiçbir döneminde farklı düşünenlere öfke, küfür. hakaret ve iftira yağdırmakla; muhaliflerine siyasi soykırım uygulamakla; aydın, yazar, gazeteci, bilim ve düşünce insanlarını işsizliğe ve açlığa mahkum etmekle… aklı ve özgür düşünceyi uzun süre susturmayı başaramamışlardır. Sadece siyasi ömürlerini daha da kısaltmış oluyorlar. Ve bugünün çapsız muktedirleri de er geç yaptıklarının hesabını mutlaka vereceklerdir. Bunun ne kadar yakınlaştırılabileceği ise, onlardan çok, bizim ne yapabileceğimize bağlıdır.

*******

Change.org; bizlerden şunu bekliyor:

“Tartışmaya katılın. Deneyim ve fikirlerinizi paylaşın. Kampanya hakkında son gelişmelerden haberdar olun ve kampanyayı kazanmak için harekete geçin.”

Ben de derim ki; gün, dayanışma, direniş, her türlü sivil itaatsizlik ve başkaldırı günüdür. Gün irili ufaklı her türlü direniş, tepki ve başkaldırıları destekleme, genişletme ve devrimci bir sel yatağında buluşturma günüdür. Gün, yönetemez durumda oldukları, korktukları ve panik içinde oldukları için zalimlikleri kat kat artan kifayetsiz muktedirleri yalıtlayıp yalnızlaştırmak günüdür. Gün, bu toprakların doğusundaki ve batısındaki direnişleri (memleketin iki yakasını) bir araya getirme günüdür.

Her namuslu ve vicdanlı yurttaşın mutlaka yapacağı bir şey vardır. “Bir kişi, bir imza olsa da olur, olmasa da olur? Ben  ha olmuşum, ha olmamışım ne çıkar?” diyorsan, “çok yanlış düşünüyorsun yoldaş; sen, tam da sen lazımsın bize.”

Ve devrimciler bu işler arasında da asıl görevlerini hiç unutmamalıdırlar:  “İşçi hareketi ile devrimci hareketi buluşturma” görevi. İşçi sınıfımız örgütlü olarak toplumsal mücadelenin başındaki yerini almadığı sürece hepimizin çekeceği acı ve ödeyeceği bedel çok daha fazla olacaktır.                                                                                       (30 Temmuz 2017)